Bu gün Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı, Qarabağ müharibəsi şəhidi Salatın Əsgərovanın doğum günüdür. Yaşasaydı, 61 yaşını qeyd edəcəkdi.
Bilgisel.az şair Nəbi Xəzrinin Salatın Əsgərova haqqında yazdığı elegiya-poemanı sizə təqdim edir.
Baxdı atasının
tutqun üzünə,
O, gördü mehriban
baxışlarda qəm.
“ – Ata, Qarabağa gedirəm yenə.
Ceyhun əmanəti…
əyər gəlməsəm…”
“ – Sən nə danışırsan?
Bu sözlər nədir?
Belə bəd hisslərdən
ay qızım, əl çək”
Qızın ürəyindən
axdı bir fikir:
“Həmişə güllələr
yan keçməyəcək!”
Ata gözlərində
yaş gilələndi,
Öpərək qızını
kədərlə dindi:
“ – Mən oğul istədim
ilk övladımı,
Dedim Soltan qoyum
onun adını.
Sən gəldin, can qızım,
mehriban qızım,
Mənə ilahidən
ərmağan qızım,
Dedim ki, Soltana
yaraşsın adın.
Odur ki, çağırdım
səni, Salatın!
Mən oldum səninlə
Bəxtəvər, qızım.
Mənim yüz kişiyə
Bərabər qızım!”
Ata əl qaldırdı
göylər tərəfə:
“ – Gözləmək olsunmu
ömürlük peşəm!”
“ – Son dəfə getmişəm,
ora hər dəfə,
Sonra da görürsən
Dönüb gəlmişəm”.
“ – Daha buraxmaram
ora mən səni!”
“ – Əyər çağırırsa Vətənim
məni!…”
“ Nə çoxdur igidlər
o yerdə bu gün”.
“ – Məni igidlərə tay tutdun
özün”.
“ – Orda ölüm də var,
orda qan da var”.
“ – Getməsəm qələmim,
qəlbim də sınar”.
Bir qara buluda
büründü aləm,
Çökdü sükut ilə
qəm kainata.
“ – Mən ki, ölənlərdən
artıq deyiləm.
Sənə tapşırıram
Ceyhunu, ata!”
Kədər bulud-bulud,
dərd kölgə-kölgə,
Qondu gül yanağa
son təbəssümü.
…Ölüm axtarmayır
insanı bəlkə
Bəzən insan özü
gəzir ölümü!
Mübariz Zəki
